Jan Muës & Friends (B) Jazz JazzCafé@DenEgger Scherpenheuvel (27-02-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: Jazzcafé Den Egger info band: Jan Muës © Rootsville 2018

Hier in het 'Jazz Café @ Den Egger' zitten ze al vlug aan het einde van hun seizoen 2017-2018. Om het einde van lustrumjaar 5.0 te vieren heeft 'local' trompettist Jan Muës enkele vrienden uitgenodigd om het seizoen een passend einde te geven. Zijn 'partners in crime' voor vanavond zijn Hugo Boogaerts, Peter Vandendriessche, Hans Van Oost, Mario Vermandel, Lennart Van Praet , Eric Rits en Peter Van Woensel. Dit moet wel het drukst bezocht concert zijn van dit seizoen want ieder vrij plaatsje werd zowaar ingenomen. Een logisch gevolg wanneer je 7 vrienden uitgenodigd en daarbij kamen de jazzliefhebbers weer uit alle hoeken van de streek.

Opener van vanavond is 'A Gal in Galico' dat in 1946 werd geschreven door de Amerikaanse componist Arthur Schwartz en daarmee zijn ze hier vertrokken voor een aangenaam avondje jazz. Iedere muzikant op het podium mocht voor de gelegenheid een nummer selecteren en de keuze van Lennart Van Praet aan de Fender Rhodes was die van 'Night and Day' van Cole Porter. Met nummers als 'Like Someone In Love' en 'The Nearness Of You' zaten we dan aan de selectie van beide saxofonisten, Hugo Boogaerts en Peter Vandendriessche, waarna de Latin klassieker 'So Danço Samba' van Jobim percussionist Peter Van Woensel de gelegenheid gaf om eens volledig uit de bol te gaan.

Na 'On A Slow Boat To China' zat het eerste gedeelte erop en konden de 'tombola girls' zich nog eens tussen de tafels door wringen. Het was de bedoeling van de organisatie om deze '5.0' met de nodige luister af te sluiten en zo kon hier vanavond 10 duo tickets gewonnen worden voor 'Jazzwood' op zaterdag 18 augustus. Alsof dit nog niet genoeg was werd er nog een volledige drankkaart bovenop gedaan en zo kunnen 20 jazz liefhebbers deze zomer gratis gaan genieten van dat heerlijke jazz event in het Chartreuzenbos in Holsbeek-Linden.

Na dit intermezzo konden we met z'n allen kennismaken met Miss Jones en zaten we 'bijna' met z'n allen aandachtig te luisteren. Ik weet niet wat de bedoeling was van de tafel naast ons maar voor de muziek waren ze zeker niet gekomen en dat was een beetje spijtig, want ondanks dat het hier om een ensemble ging waar niet op voorhand werd mee gerepeteerd was het allemaal best te smaken. Improvisatie alom dan op de funky grooves van 'Killer Joe' van Benny Golson.

De sfeer die naar het einde toe werd gecreëerd met onder meer Herbie Hancock's 'Cataloupe Island' was van die aard dat moesten er enkele gedurfd hebben er gedanst zou kunnen worden. Een nummer ook waaraan de ganse bezetting deelnam. Niet vreemd natuurlijk want jazz is ook ontstaan als dansmuziek. Afsluiten deden ze met een ode aan Baron Toots Thielemans en diens 'Bluesette' en zagen we met dit volle 'café' dat het goed was. Zelfs de kaas was op :-). Op algemene aanvraag toch ook een 'bisser' en zo zwaaien ze hier dit geslaagd seizoen uit op de ritmes van Ellinton's 'Caravan'...op naar 6.0.